Di nga ba?

Hanggang kailan ang walang hangan?
Hangga't may natitirang munting kutitap ng liwanag sa sulok ng karimlan ng iyong puso.
Hangga't may bulong ang hanging kay lamyos ng dampi sa aking pisngi.

Sa bawat yakap ng anino,
binabalikdan ang gunita.
Bawat umagang dala ay pangako ng pag asa.
Kay tamis ng iyong labi.
Walang bahid ng pait ng kahapong bumawi
sa carino ng iyong kanlungan.

Sa dulo ng magpakailanpaman.
Doon tatayo at maghihintay sa pagbabalik.
Nananabik muling magalak sa tinig ng ngiti sa iyong mga mata.

Yun na nga kaya?